Στο πολιτικό τοπίο της Ελλάδας, όπου τραγωδίες όπως το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών το 2023 έχουν γίνει σύμβολα κυβερνητικής αποτυχίας και συγκάλυψης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Πλεύση Ελευθερίας έχουν αναδειχθεί ως «μαχητές της αλήθειας». Ωστόσο, μια βαθύτερη ματιά αποκαλύπτει μια ηγεσία που βασίζεται σε δραματικές ομιλίες, καταγγελίες και θεατρικές παρεμβάσεις για αυτοπροβολή, χωρίς να προσφέρει συγκεκριμένες λύσεις ή να ενώνει δυνάμεις. Από το 2024 έως το 2025, η Κωνσταντοπούλου έχει κυριαρχήσει σε συζητήσεις για τα Τέμπη, αλλά οι επικριτές της την κατηγορούν για λαϊκισμό, διχαστική ρητορεία και εκμετάλλευση του πόνου των οικογενειών για πολιτικά οφέλη. Αυτή η ανάλυση διερευνά πώς το κόμμα μετατρέπεται σε εργαλείο προσωπικής προβολής, εξετάζοντας κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, δημόσιες εμφανίσεις και τις συνέπειες αυτής της προσέγγισης.
Η εμπλοκή της Πλεύσης στα Τέμπη ξεκίνησε αμέσως μετά το δυστύχημα, με αιτήματα για εξεταστική επιτροπή και διαφάνεια. Το 2024, σε ομιλίες στη Βουλή, η Κωνσταντοπούλου αποκάλυψε πιέσεις από υπουργικούς επιτελείς στο Ελεγκτικό Συνέδριο για συμβάσεις σιδηροδρόμων, κερδίζοντας πρωτοσέλιδα. Ωστόσο, αυτές οι «βόμβες» κρίθηκαν θεατρικές, χωρίς να ακολουθήσουν ουσιαστικές νομικές κινήσεις. Το 2025, σε διαδηλώσεις όπως αυτή στο Σύνταγμα τον Φεβρουάριο, εμφανίστηκε ως ηγετική φιγούρα, κατηγορώντας την κυβέρνηση για «εγκληματική συγκάλυψη», αλλά οι προτάσεις της παρέμειναν γενικές, χωρίς σχέδιο για συστημικές αλλαγές όπως η αναβάθμιση υποδομών ή η ανεξαρτησία ερευνών.
Η κριτική εστιάζεται στον αυταρχικό και διχαστικό χαρακτήρα της ρητορείας. Σε ομιλίες όπως αυτή της 5ης Μαρτίου 2025, χρησιμοποιεί φορτισμένη γλώσσα, αποκαλώντας πολιτικούς «εγκληματίες», κάτι που εκλαμβάνεται ως διχαστικό και μη εποικοδομητικό. Αναλυτές σημειώνουν ότι η Κωνσταντοπούλου «έχει δύο πρόσωπα»: υπερασπίζεται δικαιώματα, αλλά χρησιμοποιεί τραγωδίες για να ενισχύσει την εικόνα της ως «αντιστασιακής». Αυτό θυμίζει την περίοδο 2015, όπου ως Πρόεδρος Βουλής προκαλούσε καθυστερήσεις, κατηγορούμενη για obstructionism. Παρόμοια μοτίβα εμφανίζονται σε άλλα ζητήματα, όπως το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2025, όπου η Πλεύση ζήτησε εξεταστική, αλλά εστίασε σε προσωπικές επιθέσεις κατά υπουργών, χωρίς διακομματική συνεργασία. Στις συζητήσεις για τον προϋπολογισμό 2025, οι μακροσκελείς ομιλίες της κρίθηκαν ως «άγονη οργή», χωρίς συγκεκριμένες οικονομικές προτάσεις.
Παρά την αρχική ώθηση, τα στατιστικά δείχνουν ότι αυτή η τακτική έχει όρια. Ας δούμε έναν πίνακα με εξέλιξη δημοσκοπήσεων το 2025:
| Δημοσκόπηση (Εταιρεία/Ημερομηνία) | Ποσοστό Πλεύσης (%) | Θέση | Σχόλιο (Αρνητική Ερμηνεία) |
|---|---|---|---|
| Interview (Μάρτιος 2025) | 12.7 | 2η | Αύξηση λόγω Τεμπών, αλλά πτώση από 13.1% αργότερα |
| MRB (Μάρτιος 2025) | 12.0 | 3η | Πίσω από ΠΑΣΟΚ, δείχνει μη βιώσιμη άνοδο |
| Pulse (Μάιος 2025) | 13.5 | 3η | Υψηλό, αλλά επηρεασμένο από σκάνδαλα, χωρίς σταθερότητα |
| Real Polls (Ιούνιος 2025) | 11.8 | 2η | Πτώση λόγω «ξεφουσκώματος» Τεμπών |
| GPO (Ιούλιος 2025) | 13.1 | 2η | Μέγιστο, αλλά εξαρτημένο από αρνητικά γεγονότα |
Αυτός ο πίνακας δείχνει ποσοστά γύρω στο 12-13%, αλλά με διακυμάνσεις που υποδηλώνουν εξάρτηση από σκάνδαλα όπως τα Τέμπη, χωρίς μακροπρόθεσμη βάση. Οι συνέπειες είναι διπλές: κερδίζει δημοτικότητα (δεύτερη θέση σε κάποιες), αλλά αποξενώνει συμμαχίες, όπως φαίνεται από κριτικές στελεχών άλλων κομμάτων που χαρακτηρίζουν την Πλεύση «ιδιωτικό εργόχειρο». Σε μια χώρα που χρειάζεται ουσιαστική αντιπολίτευση, η Κωνσταντοπούλου προτιμά το spectacle, μετατρέποντας τραγωδίες σε πολιτικό καύσιμο. Αν συνεχίσει, η «ελευθερία» θα παραμείνει ρητορική, χωρίς πραγματική αλλαγή, οδηγώντας το κόμμα σε πολιτική απομόνωση.